VIDEO 12. Sakroiliak Eklem Muayenesi için Testler

Faber-Patrick testi:

FABER (Patrick) testinde hasta sırtüstü yatarken sırasıyla kalçaya fleksiyon, abdüksiyon ve dış rotasyon yapılır.  Posterior kuvvet ipsilateral dizine son hareket açıklığı elde edilene kadar hafifçe uygulanır. Son hareket açıklığında ağrı provokasyonunu kontrol etmek için birkaç küçük salınım daha uygulanabilir. Pozitif bir test hastanın ağrısını yeniden oluşturan veya hareket açıklığını sınırlayan ağrıdır.

Gaenslen testi:

Katılımcı muayene masasında sırtüstü pozisyonda, değerlendiriciye yakın alt ekstremite yataktan aşağı sarkıtılarak, kalça eklemi maksimal hiperekstansiyona getirilirken, diğer alt ekstremitede kalça ve diz eklemi pasif olarak maksimum fleksiyona getirilir. Yataktan sarkıtılan taraftaki sakroiliak eklemde ağrının olması ile test pozitif kabul edilir.

Düz bacak kaldırma testi:

Hasta sırtüstü pozisyonda fizyoterapist test edilecek tarafta iken fizyoterapistin distal eli hastanın topuğundan kavrar, diğer eli ise diz ekstansiyonunu korumak için hastanın uyluğunun ön tarafındadır. Fizyoterapist gerginlik hissedene kadar veya tam bir hareket açıklığı elde edene kadar yavaşca bacağı kaldırır. Hastadan ağrı veya gerginlik hissi yok olana kadar bacağını yavaşca indirip o noktada ayağını dorsifleksiyon ve boynunu fleksiyona getirilmesi istenir.
Boyun fleksiyonu veya ayak dorsifleksiyonu veya her ikisi ile artan ağrı, omuriliğin dura mater gerilmesini veya omurilikteki bir lezyonu gösterir. (örn. Disk herniasyonu, tümör veya menenjit) Boyun fleksiyonu ile artmayan ağrı, hamstring bölgesinde (sıkı hamstringler) veya lumbosakral veya sakroiliak eklemde bir lezyonu gösterebilir.

Sakroiliak kompresyon testi:

Katılımcı kalçaları 45° ve dizleri 90° fleksiyonda olacak şekilde yan yatırılır. Değerlendirici hastanın arkasındayken üst iliak kristadan alt iliak kristaya doğru bir sıkıştırma kuvveti uygulanır. Sakroiliak eklemde ağrı varsa test pozitif kabul edilir.