Kişisel analiz materyalleri (örn. fotoğraflar, grafikler, yorumlanacak çalışma raporları, üzerinde düşünülecek sorular vb.).

Vaka Çalışması

70 yaşında, görme engelli bir kadın hasta sağ omuz ağrısı ile başvuruyor. Hastanın anamnezi, sol omuz ağrısı yaşadığını ve üst kolunun uyuşuk olduğunu gösterdi, bu nedenle bir romatologa başvurdu. Doktor, görüntüleme ile doğrulanabilecek önemli bir fark bulamadı. Tedavisi ilaçlar (non-steroid anti-enflamatuar ilaçlar) ve fizyoterapi ile yapıldı ve daha sonra semptomları büyük ölçüde kayboldu. O zamandan beri, özellikle kolunu kaldırdığında ara sıra ağrı yaşıyor olsa da bu durum günlük yaşamını etkilemiyor.

Şimdi sağ omuzunda özellikle işyerinde ağrı yaşıyor ve bu durumun kötüleşeceğinden korkuyor. Sorulduğunda, daha önceki semptomlardan bu yana sol üst ekstremitesini daha az kullandığını söylüyor.

Diğer bilgiler: Görme engeli nedeniyle çok fazla egzersiz yapmıyor, negatif mamogramı var ve kaza geçirmemiş.

Aşağıdaki videoya bakın (Video 1) ve hastada ne gördüğünüzü gözlemleyin. 

Ağrılı ark sendromu testi sırasında hareket şu şekildedir. (Video 2.) Hareket sırasında hasta her iki omuzunda da ağrı bildirmektedir Sol omuzunda, 140-150° aralığında, ağrı şiddetini 3 olarak, sağ omuzunda ise orta aralıkta, ağrı şiddetini yine 3 olarak değerlendirmektedir.

Sağ tarafta empty can testi uygulanabilmekte, ancak direnç uygulandığında hastanın ağrısı artmaktadır (skor 4-5) ve testten sonra ise ağrı şiddeti azalmaktadır.

Apley scratch testi Video 3’te gösterildiği gibidir.

Skapular retraksiyon testi sırasında, ağrı az gibi görünmektedir (2 olarak değerlendirir). (Video 4)

Lateral skapular kayma testi Video 5’te gösterilmektedir 

Hastamızın durumunda, başka bir uzmana danışmaya gerek yoktur, kontrendikasyonlar yoktur ve daha fazla araştırmaya ve tedavi planlamasına başlanabilir. Omuz kuşağı ve omuz başlarının pozisyonu hastanın postüründen dolayı değişmiştir. Sol omuz probleminden sonra sağ omuzun aşırı kullanım belirtileri görülmektedir. Sol omzun az kullanımı nedeniyle omuz kuşağı-omuz bölgesindeki kas konturu daha düz olup, hareket aralığının sonunda ROM kısıtlaması görülmektedir. Hasta tam abdüksiyon gerçekleştirememekte veya fleksiyonla telafi edilmiş bir hareket modeliyle hareketi gerçekleştirmektedir.

Amaç: Mümkün olduğunca postürü düzeltmek, skapular stabilizasyon kaslarını güçlendirmek, özellikle deltoid ve rotator manşet kaslarını güçlendirmek, kısalan kasları esnetmek. Omuz–boyun-sırt mobilizasyonu tamamlandıktan sonra, terapinin pelvik-lomber bölgeye de içine almasıı faydalı olabilir. Isınma, aktif egzersizler, yumuşak doku teknikleri, miyofasyal germe, derin masaj, PNF ile dinamik stabilizasyon ve fonksiyonel stabilizasyon (bantlar, dambıllar, kapalı zincir egzersizleri ile), nörodinamik tedavi, postür hissi ve düzeltme egzersizleri, vücut farkındalığı, postür egzersizleri.